Starac Pajsije bi govorio: “Imam želudac kao ptica”. Hranio se Svetim Pričešćem. Ovo nam je sam ispričao: "Jednom za vreme molitve nestao je krov sa moje kolibe, pa sam video prestol Trojedinog Boga na nebesima, a odmah potom se ponovo pojavio krov. Izašao sam napolje i pitao jednog monaha koji se tu zatekao: "Kako to da još nije svanula zora?" A monah mi je odgovorio: "Starče, leto je i 10 je sati ujutro, a ti me pitaš kada će svanuti". Toliko je bilo zaslepljujuće svetlo koje sam video da mi je dan izgledalo kao noć".

 

ο Γέροντας Παϊσιος είπε: έχω ένα στομάχι όσο έχει ένα πουλάκι.Τρέφονταν με τη Θεία Κοινωνία. Διηγείται ο ίδιος :" Κάποια στιγμή φεύγει η σκεπή από το καλύβι και βλέπω στον ουρανό το θρόνο του Τριαδικού Θεού και αμέσως μετά επανήλθε η σκεπή".Βγαίνοντας έξω συναντώ ένα μοναχό και τον ρωτάω : Αργεί να ξημερώσει ; και ο μοναχός μου απαντά : Γέροντα είναι καλοκαίρι 10 το πρωϊ και συ μου λές πότε θα ξημερώσει.Τόσο πολύ εκτυφλωτικό ήταν το φως που αντίκρυσα ώστε η μέρα μου φαίνονταν νύχτα.